ثاء

لغت نامه دهخدا

ثاء. ( ع اِ ) نام حرف «ث ». || کثیر از هر چیزی. || آنکه زندگانی کند از هر چیز. و تصغیر آن ثُییَّه است.

پیشنهاد کاربران

بپرس