ثا. ( پسوند ) این صورت در بعض اسماء امکنه چون مزید مؤخری آمده است و ظاهراً در یکی از زبانهای مجاور ایران معنی ناحیت یا زمین یا قریه یا شهر میداده است. مانند اکشوثا، باحسیثا، باعیناثا، باقسیاثا، براثا، تلقیاثا، توماثا، جبثا، جثا، جواثا، جوثا، حندوثا، خناثا، دبثا، دببثا، شلاثا، طیثثا، قبراثا، قسیاثا، کراثا، کفرتوثا، کفرلاثا، کفرلهثا، مصراثا، معراثا، هلثا، یکشوثا.
فرهنگ فارسی
( اسم ) نام حرف (( ث ) ) این صورت در بعض اسمائ امکنه چون مزید موخری آمده است و ظاهرا در یکی از زبانهای مجاور ایران معنی ناحیت یا زمین یا قریه یا شهر میداده است
