اسیدهای تیکوئیک ( در یونانی به معنای دیوار مستحکم ) [ ۱] کوپلیمرهای باکتریایی[ ۲] از گلیسرول فسفات یا ریبیتول فسفات و کربوهیدرات ها هستند که با پیوندهای فسفودی استر به یکدیگر مرتبط شده اند.
اسیدهای تیکوئیک در دیوارهٔ سلولی بیشتر باکتری های گرم مثبت مانند گونه هایی از سردهٔ استافیلوکوک، استرپتوکوک، باسیلوس، کلستریدیوم، کورینه باکتریوم و لیستریا یافت می شوند و به نظر می رسد که تا سطح لایهٔ پپتیدوگلیکان گسترش می یابند. آن ها می توانند به صورت کووالانسی به ان - استیل مورامیک اسید یا یک دی - آلانین انتهایی در پیوند متقابل تتراپپتیدی بین واحدهای ان - استیل مورامیک اسیدِ لایهٔ پپتیدوگلیکان متصل شوند یا می توانند با یک لنگر لیپیدی در غشاء سیتوپلاسمی لنگر انداخته شوند. فرمول شیمیایی اسید تیکوئیک CH17P4O29NOH است.
اسیدهای تیکوئیک که به غشاء لیپیدی متصل می شوند، اسیدهای لیپوتیکوئیک ( LTAs ) نامیده می شوند، و اسیدهای تیکوئیک که به صورت کووالانسی به پپتیدوگلیکان متصل هستند، اسیدهای تیکوئیک دیواره ( WTA ) نامیده می شوند. [ ۳]
متداول ترین ساختار اسیدهای تیکوئیک دیواره، یک دی ساکارید ManNAc ( β۱→4 ) GlcNAc با یک تا سه گلیسرول فسفات متصل به هیدروکسیل C4 باقیماندهٔ ManNAc است و به دنبال آن یک زنجیرهٔ طولانی از تکرارهای گلیسرول یا ریبیتول فسفات وجود دارد. [ ۳] تغییراتی در دُم زنجیرهٔ بلند وجود دارد، که به طور کلی شامل زیرواحدهای قندی است که به طرفین یا بدنهٔ تکرارها متصل می شوند. چهار نوع تکرار اسیدهای تیکوئیک دیواره تا سال ۲۰۱۳ نام گذاری شده اند. [ ۴]
اسیدهای لیپوتیکوئیک از الگوی مشابهی پیروی می کنند که بیشترین تنوع را در تکرارها ایجاد می کند. اگرچه مجموعهٔ آنزیم های مورد استفاده دست کم در مورد LTA نوع I متفاوت است. تکرارها از طریق یک لنگر ( دی ) گلوکوزیل - دیاسیل گلیسرول ( Glc ( 2 ) DAG ) بر روی غشاء لنگر می زنند. [ ۵]
عملکرد اصلی اسیدهای تیکوئیک ایجاد انعطاف پذیری دیوارهٔ سلولی با جذب کاتیون هایی مانند کلسیم و پتاسیم است. اسیدهای تیکوئیک را می توان با باقی مانده های استر دی - آلانین، [ ۶] یا دی - گلوکز آمین[ ۷] جایگزین کرد که به مولکول، خاصیت یون دوقطبی می دهد. [ ۸] این اسیدهای تیکوئیک دوقطبی، لیگاندهای احتمالی برای گیرنده های تی ال آر ۲ و ۴ هستند. اسیدهای تیکوئیک همچنین با محدود کردن توانایی اتولیزین ها برای شکستن پیوند β ( ۱–۴ ) بین ان - استیل گلوکزآمین و ان - استیل مورامیک اسید به تنظیم رشد سلولی کمک می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاسیدهای تیکوئیک در دیوارهٔ سلولی بیشتر باکتری های گرم مثبت مانند گونه هایی از سردهٔ استافیلوکوک، استرپتوکوک، باسیلوس، کلستریدیوم، کورینه باکتریوم و لیستریا یافت می شوند و به نظر می رسد که تا سطح لایهٔ پپتیدوگلیکان گسترش می یابند. آن ها می توانند به صورت کووالانسی به ان - استیل مورامیک اسید یا یک دی - آلانین انتهایی در پیوند متقابل تتراپپتیدی بین واحدهای ان - استیل مورامیک اسیدِ لایهٔ پپتیدوگلیکان متصل شوند یا می توانند با یک لنگر لیپیدی در غشاء سیتوپلاسمی لنگر انداخته شوند. فرمول شیمیایی اسید تیکوئیک CH17P4O29NOH است.
اسیدهای تیکوئیک که به غشاء لیپیدی متصل می شوند، اسیدهای لیپوتیکوئیک ( LTAs ) نامیده می شوند، و اسیدهای تیکوئیک که به صورت کووالانسی به پپتیدوگلیکان متصل هستند، اسیدهای تیکوئیک دیواره ( WTA ) نامیده می شوند. [ ۳]
متداول ترین ساختار اسیدهای تیکوئیک دیواره، یک دی ساکارید ManNAc ( β۱→4 ) GlcNAc با یک تا سه گلیسرول فسفات متصل به هیدروکسیل C4 باقیماندهٔ ManNAc است و به دنبال آن یک زنجیرهٔ طولانی از تکرارهای گلیسرول یا ریبیتول فسفات وجود دارد. [ ۳] تغییراتی در دُم زنجیرهٔ بلند وجود دارد، که به طور کلی شامل زیرواحدهای قندی است که به طرفین یا بدنهٔ تکرارها متصل می شوند. چهار نوع تکرار اسیدهای تیکوئیک دیواره تا سال ۲۰۱۳ نام گذاری شده اند. [ ۴]
اسیدهای لیپوتیکوئیک از الگوی مشابهی پیروی می کنند که بیشترین تنوع را در تکرارها ایجاد می کند. اگرچه مجموعهٔ آنزیم های مورد استفاده دست کم در مورد LTA نوع I متفاوت است. تکرارها از طریق یک لنگر ( دی ) گلوکوزیل - دیاسیل گلیسرول ( Glc ( 2 ) DAG ) بر روی غشاء لنگر می زنند. [ ۵]
عملکرد اصلی اسیدهای تیکوئیک ایجاد انعطاف پذیری دیوارهٔ سلولی با جذب کاتیون هایی مانند کلسیم و پتاسیم است. اسیدهای تیکوئیک را می توان با باقی مانده های استر دی - آلانین، [ ۶] یا دی - گلوکز آمین[ ۷] جایگزین کرد که به مولکول، خاصیت یون دوقطبی می دهد. [ ۸] این اسیدهای تیکوئیک دوقطبی، لیگاندهای احتمالی برای گیرنده های تی ال آر ۲ و ۴ هستند. اسیدهای تیکوئیک همچنین با محدود کردن توانایی اتولیزین ها برای شکستن پیوند β ( ۱–۴ ) بین ان - استیل گلوکزآمین و ان - استیل مورامیک اسید به تنظیم رشد سلولی کمک می کنند.
wiki: تیکوئیک اسید