تیچه

بود و پای سخن پدر بزرگ ها که می نشست لذت بخش بود تا ده سال پیش هنوز چند تائی زنده بودند اما هرگز سیمای ایران خاطرات آن مردان را در کشور روی خط جاده ابریشم ضبط نکرد حتی خرابه های پل ابریشم که در مرز استان خراسان و سمنان مابین شاهرود وسبزوار است فکر کنم هنوز در فهرست آثار ملی ثبت نشده و روستایی مرکز بلاد سر پل ابریشم که با لهجه محلی میگویند سر پل اورِشوم البته شُم نوشته میشود پس دو تیچه کوچک بار الاغ و دوتیچه هفتادوپنج کیلویی بار قاطر و چهار تیچه بار شتر که هر دوتیچه یک لنگه بار شتر بود که فنون بارگیری مهارت داشت و تیچه ها که با طناب به هم وصل بود و نام آن ریسمان شطن است و نوعی بیماری بوته خربزه که چندتا چندتا کوند متصل به هم بوته میدهد مانند چهار تیچه بار شتر آن آفت را هم شته یا شطه عربی میگویند البته شتن که ریسمان است درست است ولی ملاها شطن نوشته اند