تیپاتیپ. ( ص مرکب ، ق مرکب ) سخت تیپ ؛ یعنی پیوسته به یکدیگر. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ): تیپاتیپ مردم نشسته بودند. تیپاتیپ سرباز ایستاده بود. ( یادداشت ایضاً ). رجوع به تیپ شود.
