تینیدازول ( به انگلیسی: Tinidazole ) دارویی مشابه به داروهای آنتی بیوتیکی است که برای از بین بردن باکتری ها، انگل ها و آلودگی های مشابه کاربرد دارد. این دارو ارگانیسم هایی را که موجب ایجاد عفونت در بدن می شوند را از بین می برد. همچنین از این دارو برای درمان انواع عفونت روده ای، عفونت دستگاه گوارش، عفونت واژن و عفونت لثه ( و موارد مشابه دیگر ) استفاده می گردد.
رده درمانی: نیترو ایمیدازول، آنتی بیوتیک
درمان انگل ها، آمیبها و تک یاخته ها ژیاردیا، انتاموبا، تریکوموناس واژینالیس، گاردنرلا واژینالیس، واژینوز باکتریال و باکتری های گرم مثبت بی هوازی و گرم منفی بی هوازی، آبسه آمیبی کبد، هلیکوباکتر پیلوری، بیماری کرون، التهاب حاد و زخم لثه، عفونت های داخل شکمی و عفونت های عمومی ناشی از باکتری های بی هوازی کاربرد دارد.
در موارد مقاومت به مترونیدازول از تینیدازول استفاده می شود. هر چند مقاومت متقاطع بین نیترو ایمیدازولها وجود دارد اما جایگزین خوبی بجای مترونیدازول است.
در ایالات متحده به عنوان خط اول درمان های آمیبی استفاده می شود.
تینیدازول یک آنتی بیوتیک از گروه نیترو ایمیدازولها و همانند مترونیدازول است. به سرعت از راه خوراکی جذب می شود. نیمه عمر تینیدازول ۱۲ تا ۱۴ ساعت است اما مترونیدازول ۶ تا ۸ ساعت است. پس از جذب از سد خونی مغز عبور می کند و به طور گسترده ای در تمام بافت های بدن توزیع می شود. در کبد توسط سیتوکروم P450 در ایزوفرم CYP3A4 متابولیزه می شود و با پیوند یافتن به DNA سلول باکتری موجب توقف ساخت و تکثیر آن و در نهایت مرگ سلول می شود. دفع آن کبدی و کلیوی است و حدود ۱۲٪ آن از طریق مدفوع دفع می شود. از جفت عبور می کند و در شیر مادر ترشح می شود.
مصرف همزمان با فنوباربیتال، فنی توئین، ریفامپین و داروهای ضد انعقاد خوراکی مانند وارفارین تداخل دارد.
در صورت مصرف با فلوروکینولونها منجر به تظاهرات اعصاب و تشدید لرزش می شود.
در طول درمان از مصرف مشروبات الکلی خودداری شود.
عوارض نسبتا شایع ( %10 - 1 ) : سیستم اعصاب مرکزی: خستگی، کسالت، سرگیجه، سردرد پوستی: بوی بد بدن ( واژینال ) غدد درون ریز و متابولیسم: خونریزی شدید و طولانی قاعدگی گوارشی: اختلال چشایی ( احساس طعم تلخ یا فلزی در دهان ) ، تهوع، بی اشتهایی، کاهش اشتها، نفخ، سوء هاضمه، کرامپ شکمی، درد اپی گاستر ( سر دل ) ، استفراغ، یبوست ادراری تناسلی: کاندیدیازیس ولوواژینال، سوزش ادرار، درد لگن، اختلالات ادراری، بیماری های ولوواژینال عصبی، عضلانی و اسکلتی: ضعف کلیوی: عفونت مجاری ادراری تنفسی: عفونت مجاری تنفسی فوقانی سایر عوارض ( درصد نامشخص ) : قلبی عروقی: گرگرفتگی، تپش قلب سیستم اعصاب مرکزی: آتاکسی، احساس سوزش، خواب آلودگی، بی خوابی، نوروپاتی محیطی ( گذرا، به شکل کرختی و خواب رفتگی اندام ) ، تشنج، سرگیجه پوستی: افزایش تعریق، خارش، راش پوستی، کهیر غدد درون ریز و متابولیسم: عطش گوارشی: درد شکمی، اسهال، کاندیدیازیس دهانی، ترشح بزاق، التهاب دهان، تغییر رنگ زبان، خشکی دهان ادراری تناسلی: تیرگی ادرار، ترشحات واژینال هماتولوژی و انکولوژی: لکوپنی گذرا، نوتروپنی گذرا کبدی: افزایش ترانس آمینازهای سرم ازدیاد حساسیت: آنژیوادم عفونی: کاندیدیازیس ( رشد بیش از حد ) عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد مفاصل، آرتریت، درد عضلانی متفرقه: تب
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرده درمانی: نیترو ایمیدازول، آنتی بیوتیک
درمان انگل ها، آمیبها و تک یاخته ها ژیاردیا، انتاموبا، تریکوموناس واژینالیس، گاردنرلا واژینالیس، واژینوز باکتریال و باکتری های گرم مثبت بی هوازی و گرم منفی بی هوازی، آبسه آمیبی کبد، هلیکوباکتر پیلوری، بیماری کرون، التهاب حاد و زخم لثه، عفونت های داخل شکمی و عفونت های عمومی ناشی از باکتری های بی هوازی کاربرد دارد.
در موارد مقاومت به مترونیدازول از تینیدازول استفاده می شود. هر چند مقاومت متقاطع بین نیترو ایمیدازولها وجود دارد اما جایگزین خوبی بجای مترونیدازول است.
در ایالات متحده به عنوان خط اول درمان های آمیبی استفاده می شود.
تینیدازول یک آنتی بیوتیک از گروه نیترو ایمیدازولها و همانند مترونیدازول است. به سرعت از راه خوراکی جذب می شود. نیمه عمر تینیدازول ۱۲ تا ۱۴ ساعت است اما مترونیدازول ۶ تا ۸ ساعت است. پس از جذب از سد خونی مغز عبور می کند و به طور گسترده ای در تمام بافت های بدن توزیع می شود. در کبد توسط سیتوکروم P450 در ایزوفرم CYP3A4 متابولیزه می شود و با پیوند یافتن به DNA سلول باکتری موجب توقف ساخت و تکثیر آن و در نهایت مرگ سلول می شود. دفع آن کبدی و کلیوی است و حدود ۱۲٪ آن از طریق مدفوع دفع می شود. از جفت عبور می کند و در شیر مادر ترشح می شود.
مصرف همزمان با فنوباربیتال، فنی توئین، ریفامپین و داروهای ضد انعقاد خوراکی مانند وارفارین تداخل دارد.
در صورت مصرف با فلوروکینولونها منجر به تظاهرات اعصاب و تشدید لرزش می شود.
در طول درمان از مصرف مشروبات الکلی خودداری شود.
عوارض نسبتا شایع ( %10 - 1 ) : سیستم اعصاب مرکزی: خستگی، کسالت، سرگیجه، سردرد پوستی: بوی بد بدن ( واژینال ) غدد درون ریز و متابولیسم: خونریزی شدید و طولانی قاعدگی گوارشی: اختلال چشایی ( احساس طعم تلخ یا فلزی در دهان ) ، تهوع، بی اشتهایی، کاهش اشتها، نفخ، سوء هاضمه، کرامپ شکمی، درد اپی گاستر ( سر دل ) ، استفراغ، یبوست ادراری تناسلی: کاندیدیازیس ولوواژینال، سوزش ادرار، درد لگن، اختلالات ادراری، بیماری های ولوواژینال عصبی، عضلانی و اسکلتی: ضعف کلیوی: عفونت مجاری ادراری تنفسی: عفونت مجاری تنفسی فوقانی سایر عوارض ( درصد نامشخص ) : قلبی عروقی: گرگرفتگی، تپش قلب سیستم اعصاب مرکزی: آتاکسی، احساس سوزش، خواب آلودگی، بی خوابی، نوروپاتی محیطی ( گذرا، به شکل کرختی و خواب رفتگی اندام ) ، تشنج، سرگیجه پوستی: افزایش تعریق، خارش، راش پوستی، کهیر غدد درون ریز و متابولیسم: عطش گوارشی: درد شکمی، اسهال، کاندیدیازیس دهانی، ترشح بزاق، التهاب دهان، تغییر رنگ زبان، خشکی دهان ادراری تناسلی: تیرگی ادرار، ترشحات واژینال هماتولوژی و انکولوژی: لکوپنی گذرا، نوتروپنی گذرا کبدی: افزایش ترانس آمینازهای سرم ازدیاد حساسیت: آنژیوادم عفونی: کاندیدیازیس ( رشد بیش از حد ) عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد مفاصل، آرتریت، درد عضلانی متفرقه: تب
wiki: تینیدازول