تینامایسین

تینامایسین ( به انگلیسی: Thienamycin ) آنتی بیوتیکی بسیار قوی و مؤثر بر باکتری های گرم مثبت و گرم منفی است. تینامایسین با فرمول شیمیایی C۱۱H۱۶N۲O۴S یک ترکیب شیمیایی با شناسهٔ پاب کم ۴۴۱۱۲۸ و جرم مولی ۲۷۲٫۳۲ g/mol است.
در شرایط درون کشتگاهی ( In Vitro ) ، تینامایسین از راه ایجاد اختلال در سنتز دیوارهٔ سلولی ( بیوسنتز پپتیدوگلیکان ) باکتری های گوناگون گرم مثبت و گرم منفی ( استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، سودوموناس آئروژینوزا و… ) [ ۱] از عملکرد مشابهی مانند پنی سیلین ها استفاده می کند. اگرچه تینامایسین به تمام پروتئین های متصل شونده به پنی سیلین ( PBPs ) در اشریشیا کلی متصل می شود، اما ترجیحاً به PBP - 1 و PBP - 2 متصل می شود، که هر دو با افزایش طول دیوارهٔ سلولی ارتباط دارند. [ ۱]
برخلاف پنی سیلین ها که از راه هیدرولیز سریع توسط آنزیم بتا - لاکتاماز موجود در برخی از گونه های باکتری بی اثر می شوند، تینامایسین همچنان ضد میکروبی فعال است. این دارو فعالیت بالایی را در برابر باکتری هایی که به سایر ترکیبات پایدار با بتا - لاکتاماز ( سفالوسپورین ها ) مقاوم بودند نشان داد و برتری تینامایسین به عنوان یک آنتی بیوتیک در میان بتا - لاکتام ها را برجسته کرد. [ ۲]