تیمکی
لغت نامه دهخدا
تیمکی. [ م َ ] ( اِخ ) محمدبن ابراهیم بن مردویةبن الحسین الکرابیسی التیمکی. مکنی به ابوعبدالرحمن منسوب است به سرایی درسمرقند در راسته الکرابیسین که از یعقوب بن اللؤلؤی و محمدبن یوسف الکریمی و الباغندی محمدبن سلیمان و غیرهم روایت دارد و در ربیعالاول سال 321 هَ. ق. درگذشت. ( از معجم البلدان ). رجوع به ماده قبل شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید