تیموکراسی

لغت نامه دهخدا

تیموکراسی. [ م ُ ] ( فرانسوی ، اِ ) از تیمه یونانی به معنی ثروت و کراتوس به معنی قدرت رژیم سیاسی که در آن قدرت متعلق به گروه شهرنشین و صاحب امتیاز است که از عایدات خاص برخوردارند و به عیش و عشرت می پردازند. تیموکراتیک منسوب به آن. ( از لاروس ).

پیشنهاد کاربران

تیموکراسی Timocracy :این اصطلاح در مورد حکومتی و دولتی بکار برده میشود که زمامدارانش تنها بخاطر شرف و بدست آوردن افتخار کار میکنند. این واژه را افلاطون در کتاب حمهوریت خود بکار گرفته است.

بپرس