تیمون

لغت نامه دهخدا

تیمون. [ م ُ ] ( اِخ ) لُمیزان ترُپ فیلسوف یونان قدیم در قرن پنجم پیش از میلاد مسیح. وی بر اثر مشاهده تیره بختان کشور خود و همچنین از دست دادن ثروتش مخالف نوع بشر گردید و نسبت به انسانها احساس نفرت می کرد و مورد استهزاء شاعران قرار گرفت. ( از لاروس ). رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود.، تی مون. [ ی ی ِ م ُ ] ( اِخ ) سباستین. تاریخ دان فرانسوی ( 1637-1698 م. ) است. او در تدوین گوشه نشینان پرت رویال همکاری داشت. ( از لاروس ).

دانشنامه آزاد فارسی

تیمون (Timon)
شخصیت آتنی عصر پریکلس۱. مردم گریزی اش، که موضوع نوشته های نویسندگان دورۀ باستان بود و شکسپیر۲ نیز دربارۀ آن نمایش نامه ای نوشت، او را بدآوازه کرد.
PericlesShakespeare

پیشنهاد کاربران

*تیمون* تی ، موُن ، در واژگان لری به معنی *چشم هایمان* و نام پسر است.
در واژگان ایل لر ، واژه تیمون به معنی چشم هایمان بوده و در نامگذاری پسران از این واژه استفاده میگردد.
پسر زیبارو

بپرس