تیموریه عایشه عصمت

دانشنامه آزاد فارسی

تیموریه، عایشه عصمت (۱۸۴۰ـ۱۹۰۲)
بانوی شاعر و نویسندۀ ترک تبار مصری و دختر اسماعیل پاشا تیمور. عایشه تیموریه در پیش گفتار خود بر قصۀ نتایج احوال در اقوال و افعال (۱۸۸۸)، خشم خود را از تربیت اجباری غیرزنانه اش در خانواده نشان می دهد. پدرش برایش معلم خصوصی عربی و فارسی گرفته بود و، به شخصه، بر درس خواندنش نظارت داشت. ازدواج عایشه در ۱۸۵۴ سبب انقطاع مطالعاتش شد، اما پس از درگذشت شوهرش (۱۸۷۵) تحصیل را از سر گرفت. به عربی، ترکی و فارسی شعر می گفت و گویا قصد داشت به هر سه زبان دیوانی منتشر کند؛ اما مرگ دختر و بیماری خودش مانع کار او شد. سروده های عربی عایشه، با نام دیوان هلال طراز (۱۸۸۴) در قاهره انتشار یافت. عایشه تیموریه رساله ای به نام آیینۀ تأمل در امور (۱۸۹۲) دربارۀ رابطۀ دو جنس، و مقالاتی راجع به آموزش دختران و موضوعات ادبی نیز نوشته است.

پیشنهاد کاربران

بپرس