تیمار بردن

لغت نامه دهخدا

تیمار بردن. [ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) غم خوردن. اندوه بردن :
چه باید رفته را اندوه خوردن
همان نابوده را تیمار بردن.
( ویس و رامین ).
مرا که دانش از آغاز خویشتن نبود
چه دانم از پس انجام چون برم تیمار.
ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

غم خوردن اندوه بردن

پیشنهاد کاربران

بپرس