تیلور زاخاری

تِیلور، زاخاری (۱۷۸۴ـ۱۸۵۰)(Taylor, Zachary)
تِیلور، زاخاری
دوازدهمین رئیس جمهور امریکا (۱۸۴۹ـ۱۸۵۰). کهنه سرباز جنگ ۱۸۱۲، قهرمان جنگ مکزیک (۱۸۴۶ـ۱۸۴۸)، و نامزد ویگ ها۱ در انتخابات ریاست جمهوری ۱۸۴۸ بود، که انتخاب شد، اما کمتر از یک سال و نیم بعد درگذشت. میلارد فیلمور۲، معاون رئیس جمهور، جانشین او شد. در اورنج کانتی۳، واقع در ویرجینیا۴، زاده شد. در کنتاکی پرورش یافت. در ۱۸۰۸ خدمت نظامی ۴۰سالۀ خود را آغاز کرد و در جنگ ۱۸۱۲ در دفاع از فورت هریسون۵ نقش مهمی برعهده داشت. خدمت نظامی اش را بیشتر در مرز گذراند و درنتیجۀ مبارزاتش با سرخ پوستان به شهرت رسید. با پیروزی هایش در جنگ های سمینول۶ در فلوریدا به درجۀ سرتیپی و فرماندهی ناحیۀ فلوریدا رسید (۱۸۳۸ـ۱۸۴۰). تیلور، که در آن زمان به «پیر آماده و خشن۷» معروف شده بود، بیشترین شهرت خود را مدیون جنگ مکزیک بود. او که فرماندهی نیروهای امریکایی در تکزاس را، که اخیراً به خاک امریکا منضم شده بود، برعهده داشت، به دستور رئیس جمهور پوک۸ با نیروهای مکزیکی به مبارزه برخاست. در بهار ۱۸۴۶ به سَمت مکزیک پیش رفت و پس از پیروزی در چندین نبرد به درجۀ سر لشکری ارتقا یافت. تا پاییز، مونْتِرِی۹ را تصرف کرد و در فوریۀ ۱۸۴۷ سانتا آنا۱۰ را در بوئنا ویستا۱۱ شکست داد. او، که در انتخابات ریاست جمهوری بر رقیبانش، لوئیس کَس۱۲ و مارتین وان بیورن۱۳، پیروز شده بود، در دورۀ کوتاه مدت ریاست جمهوری با جنجال های ناشی از مسئلۀ برده داری روبه رو شد؛ از عناصر ضدبرده داری حمایت می کرد، که خواستار الحاق ایالت های آزادِ بیشتری به اتحادیه بودند. مرگ تیلور ناگهانی و همزمان با شکل گیری سازش ۱۸۵۰ ۱۴ بود.
WhigsMillard FillmoreOrange CountyVirginiaFort HarrisonSeminole WarsOld Rough and ReadyPolkMonterreySanta AnnaBuena vistaLewis CassMartin van BurenCompromise of 1850