[ویکی نور] تیقن الطهارة والحدث و الشک فی السابق منهما تألیف زین الدین بن على عاملى معروف به شهید ثانى نوشته مختصرى در مسئله فراموش کردن تقدم و تأخر حدث و طهارت است در جائیکه مکلف قصد خواندن نماز را دارد.
این رساله یکی از رسائلی است که در مجموعه ای به نام رسائل الشهید الثانی (طبع جدید) آمده است.
مؤلف پس از بیان اقوال مسئله در نهایت قول به واجب بودن وضوء براى خواندن نماز را انتخاب مى کنند.قول مشهور فقهاء واجب بودن وضوء مى باشد زیرا طهارت یقینى در نماز لازم است.گروهى نیز قائل به تفصیل در مسئله شده اند به این معنا که اگر حالت سابقه وى طهارت بوده الآن هم طهارت وجود دارد و اگر محدث بوده است حالا هم محدث است.
مؤلف استصحاب طهارت را متحقق مى داند و طهارت یقینى که حکم آن مستمر باشد شرط نمی داند.وى پس از بررسى ادله عام مثل آیه اذا قمتم الى الصلوة فاغسلوا وجوهکم و روایات در نهایت وجوب طهارت را انتخاب نموده مى نویسد:
فهذا ما اقتضناه الحال من تحقیق هذه المسئلة مطلقة و مفصلة و هو مبحث دقیق و تقریر و شقیق لم یحم حماه احد ممن سبق و قد ظهر به قوة القول بوجوب الطهارة مطلقا حیث لا یستفاد من الاتحاد و التعاقب حکم یخالفه و هو فى الحقیقة غیر مناف للاطلاق کما حققناه
در الذریعة159/11 به نسخه آستان قدس رضوى به خط شیخ حسن بن حسین نجفى مربوط به 980ق در ضمن مجموعه اى از رسائلش اشاره شده است. (ذ234/15/) در مقدمه اى بر فقه شیعه صفحات 195 و 196 به نسخه هاى متعدد خطى اشاره شده است و این کتاب در ضمن مجموعه الافادات در سال 1313ق چاپ شده است.
مؤلف پس از بیان اقوال مسئله در نهایت قول به واجب بودن وضوء براى خواندن نماز را انتخاب مى کنند.قول مشهور فقهاء واجب بودن وضوء مى باشد زیرا طهارت یقینى در نماز لازم است.گروهى نیز قائل به تفصیل در مسئله شده اند به این معنا که اگر حالت سابقه وى طهارت بوده الآن هم طهارت وجود دارد و اگر محدث بوده است حالا هم محدث است.
مؤلف استصحاب طهارت را متحقق مى داند و طهارت یقینى که حکم آن مستمر باشد شرط نمی داند.وى پس از بررسى ادله عام مثل آیه اذا قمتم الى الصلوة فاغسلوا وجوهکم و روایات در نهایت وجوب طهارت را انتخاب نموده مى نویسد:
فهذا ما اقتضناه الحال من تحقیق هذه المسئلة مطلقة و مفصلة و هو مبحث دقیق و تقریر و شقیق لم یحم حماه احد ممن سبق و قد ظهر به قوة القول بوجوب الطهارة مطلقا حیث لا یستفاد من الاتحاد و التعاقب حکم یخالفه و هو فى الحقیقة غیر مناف للاطلاق کما حققناه
در الذریعة159/11 به نسخه آستان قدس رضوى به خط شیخ حسن بن حسین نجفى مربوط به 980ق در ضمن مجموعه اى از رسائلش اشاره شده است. (ذ234/15/) در مقدمه اى بر فقه شیعه صفحات 195 و 196 به نسخه هاى متعدد خطى اشاره شده است و این کتاب در ضمن مجموعه الافادات در سال 1313ق چاپ شده است.