تیفه
لغت نامه دهخدا
تیفه. [ ف ِ ] ( اِخ ) در افسانه های قدیم یونان سردسته ٔغولانی بود که به آسمان حمله ور شده بودند. و تیفه بوسیله ژوپیتر گرفتار صاعقه و معدوم گردید. ( از لاروس ). رجوع به قاموس الاعلام ترکی ذیل کلمه تیفیوس شود.
پیشنهاد کاربران
در زبان لری یعنی با خاک بازی کردن