تیشهٔ مُشتی یا دو - رویه ( biface ) گونه ای ابزار سنگی دوران پیش از تاریخ بود که به صورت دورویه تراشیده شده است. از این نوع تیرهای سنگی برای کشتن حیوانات، قصابی، کندن چوب و زمین بهره می برده اند. دوران استفاده از تبردستی طولانی تر از هر ابزار دیگری در تاریخ بشر بوده است. برای تیشه مشتی در برخی متن های فارسی «تبر دستی» هم نوشته اند که نام دقیقی نیست و بیشتر به تبرهای دستی رایج امروزی اشاره دارد و می تواند با آن اشتباه شود.
تیشه های مشتی را با تراشیدن یا برداشت تراشه های سنگی درست می کردند و معمولاً نوکی تیز و قاعده ای مدور داشتند. تبرهای دستی ابزار ویژه فرهنگ پارینه سنگی قدیم آشولی و فرهنگ پارینه سنگی میانی ( موستری ) هستند.
دو رویه ها تنها در آفریقا، اروپا، و غرب اوراسیا، هند و غرب چین یافته شده اند و در مناطق خاوری تر از آن دیده نشده اند. این مرز استفاده از دوتراشه ها را خط موویوس می گویند. دورویه ها را می شود در پانزده دقیقه از سنگ آتشزنه تراشید. برای این تیشه ها از ریولیت، کوارتزیت و فنولیت هم استفاده می شده اما ابسیدین به خاطر شکنندگی اش استفاده نمی شده است. تراشه های سنگی که تنها در یک طرف تراش خورده باشند را یک رویه Uniface می گویند. در ایران تاکنون تعدادی دورویه در شمال، شمال غرب و غرب کشور یتفت شده اند که مربوط به فرهنگ آشولی اند[ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتیشه های مشتی را با تراشیدن یا برداشت تراشه های سنگی درست می کردند و معمولاً نوکی تیز و قاعده ای مدور داشتند. تبرهای دستی ابزار ویژه فرهنگ پارینه سنگی قدیم آشولی و فرهنگ پارینه سنگی میانی ( موستری ) هستند.
دو رویه ها تنها در آفریقا، اروپا، و غرب اوراسیا، هند و غرب چین یافته شده اند و در مناطق خاوری تر از آن دیده نشده اند. این مرز استفاده از دوتراشه ها را خط موویوس می گویند. دورویه ها را می شود در پانزده دقیقه از سنگ آتشزنه تراشید. برای این تیشه ها از ریولیت، کوارتزیت و فنولیت هم استفاده می شده اما ابسیدین به خاطر شکنندگی اش استفاده نمی شده است. تراشه های سنگی که تنها در یک طرف تراش خورده باشند را یک رویه Uniface می گویند. در ایران تاکنون تعدادی دورویه در شمال، شمال غرب و غرب کشور یتفت شده اند که مربوط به فرهنگ آشولی اند[ ۱]
wiki: تیشه مشتی