تیساجن لِکلوسِـل ( انگلیسی: Tisagenlecleucel ) درمانی است که برای «لوسمی حاد لنفاوی لنفوسیت بی» ( B - Cell ALL ) به کار می رود و در آن، از لنفوسیت های تی خودِ بدن فرد مبتلا، برای مبارزه با سلول های سرطانی استفاده می شود.
ابتدا لنفوسیت های تی فرد را از بدنش خارج کرده و با استفاده از مهندسی ژنتیک، نوع خاصی از گیرنده سطحی کایمریک اختصاصی با اجزایی از گیرنده لنفوسیت تی و پادتن های خاص علیه یک پروتئین سلول های سرطانی را می سازند و سپس آنرا دوباره به بدن فرد تزریق می کنند. لنفوسیت های تی را به گونه ای مهندسی می کنند تا مولکول CD19 را بر سطح لنفوسیت های بی هدف قرار دهد. سلول تی کایمریک گیرنده آنتی ژن بر سطح لنفوسیت های تی ظاهر می شود.
این درمان نخستین بار در دانشگاه پنسیلوانیا به وجود آمد و شرکت دارویی نوارتیس آنرا تکمیل کرد و مجوز رسمی برای پخش و بازاریابی آن را از سازمان غذا و داروی آمریکا دریافت داشت. [ ۱] در اوت ۲۰۱۷، این درمان نخستین روش تأیید شده درمانی در ایالات متحده آمریکا بود که برخی از مراحل ژن درمانی را در خود داشت. [ ۲]
این روش ۴۷۵/۰۰۰ دلار آمریکا هزینه دارد و یک بار تجویز می شود. شرکت نوارتیس مدعی است که این روش درمانی، ارزان تر از برخی روش های پیوند مغز استخوان است و هزینهٔ آنرا در صورتی که پاسخ درمانی مناسبی مشاهده نشود، از بیماران نخواهد گرفت. [ ۳]
تیساجن لِکلوسِـل در حال حاضر برای درمان لوسمی حاد لنفاوی و همچنین لنفوم بزرگ سلول بی منتشر عودکرده یا مقاوم به درمان به کار می رود.
یکی از عوارض این روش درمانی، سندرم آزادسازی سیتوکین است. [ ۱] [ ۴]
ساخت و ایجاد این دارو برای هر فرد، یک فرایند ۲۲ روزه است که طی آن، لنفوسیت های تی آن شخص را جدا و خالص سازی می کنند و سپس با استفاده از یک ویروس، ژن خاصی را به درون ژنوم سلول تزریق می کنند. این ژن خاص، سلول تی کایمریک گیرنده آنتی ژن ( CAR ) را کُدگذاری می کند که سلول های سرطانی خون را هدف قرار می دهد. [ ۵] این سلول ها از دومِـین 4 - 1BB در سلول تی کایمریک گیرنده آنتی ژن استفاده کرده و پاسخ دهی و عملکرد آنرا ارتقا می دهد. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفابتدا لنفوسیت های تی فرد را از بدنش خارج کرده و با استفاده از مهندسی ژنتیک، نوع خاصی از گیرنده سطحی کایمریک اختصاصی با اجزایی از گیرنده لنفوسیت تی و پادتن های خاص علیه یک پروتئین سلول های سرطانی را می سازند و سپس آنرا دوباره به بدن فرد تزریق می کنند. لنفوسیت های تی را به گونه ای مهندسی می کنند تا مولکول CD19 را بر سطح لنفوسیت های بی هدف قرار دهد. سلول تی کایمریک گیرنده آنتی ژن بر سطح لنفوسیت های تی ظاهر می شود.
این درمان نخستین بار در دانشگاه پنسیلوانیا به وجود آمد و شرکت دارویی نوارتیس آنرا تکمیل کرد و مجوز رسمی برای پخش و بازاریابی آن را از سازمان غذا و داروی آمریکا دریافت داشت. [ ۱] در اوت ۲۰۱۷، این درمان نخستین روش تأیید شده درمانی در ایالات متحده آمریکا بود که برخی از مراحل ژن درمانی را در خود داشت. [ ۲]
این روش ۴۷۵/۰۰۰ دلار آمریکا هزینه دارد و یک بار تجویز می شود. شرکت نوارتیس مدعی است که این روش درمانی، ارزان تر از برخی روش های پیوند مغز استخوان است و هزینهٔ آنرا در صورتی که پاسخ درمانی مناسبی مشاهده نشود، از بیماران نخواهد گرفت. [ ۳]
تیساجن لِکلوسِـل در حال حاضر برای درمان لوسمی حاد لنفاوی و همچنین لنفوم بزرگ سلول بی منتشر عودکرده یا مقاوم به درمان به کار می رود.
یکی از عوارض این روش درمانی، سندرم آزادسازی سیتوکین است. [ ۱] [ ۴]
ساخت و ایجاد این دارو برای هر فرد، یک فرایند ۲۲ روزه است که طی آن، لنفوسیت های تی آن شخص را جدا و خالص سازی می کنند و سپس با استفاده از یک ویروس، ژن خاصی را به درون ژنوم سلول تزریق می کنند. این ژن خاص، سلول تی کایمریک گیرنده آنتی ژن ( CAR ) را کُدگذاری می کند که سلول های سرطانی خون را هدف قرار می دهد. [ ۵] این سلول ها از دومِـین 4 - 1BB در سلول تی کایمریک گیرنده آنتی ژن استفاده کرده و پاسخ دهی و عملکرد آنرا ارتقا می دهد. [ ۶]
wiki: تیساجنلکلوسل