تیس، روستایی در
دهستان وشنام دری بخش مرکزی شهرستان چابهار در
استان سیستان و بلوچستان ایران است.
پیشینهٔ باستانی این
روستا به دوران
هخامنشیان بازمی گردد و آثار تاریخی بسیاری در این روستا وجود دارد.
تیس یکی از بنادر مهم ایران در
دریای مکران در زمان هخامنشیان بوده است و پیشتر به آن تیز می گفته اند. در آن دوران کالاها از
آسیای شرقی و
هند به بندر تیس می آمده اند و به مناطق مختلف خاورمیانه،
آسیای میانه و
قفقاز فرستاده می شدند. تیس در سده های اولیهٔ اسلامی نیز بندری مهم بوده است از جمله
مقدسی مورخ سده چهارم هجری از رونق این بندر سخن رانده است. [ ۱]
فردوسی از تیس ( تیز ) در شاهنامه یاد می کند. هنگامی که فرمانده جنگ با توران اشکش، همراه با قوم بلوچ به توران حمله می کند ودربرگشت به مکران می رود:
چو آگاه شد اشکش آمد براه/ ابا لشکری ساخته پیش شاه
همه تیز و مکران بیاراستنند/زهرجای رامشگران خواستند
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵،
جمعیت این روستا برابر با ۶٬۳۴۸ نفر ( ۷۷۶ خانوار ) بوده است. [ ۲]
روستای تیس براساس آخرین آمار سرشماری سال ۹۵ یکی از بزرگترین
روستاهای استان سیستان و بلوچستان است و جمعیت آن از ۲۸ شهر
استان بیشتر است که در زیر آمده است.
• منبع:فهرست شهرهای استان سیستان و بلوچستان
رودخانه
لاوری از میان شهر می گذرد و
خلیج چابهار در غرب آن قرار گرفته است. بلندی های چندی مانند کوه های شهباز، پیلبند و لاوری، شهر تیس را احاطه کرده است. این شهر آب و هوای گرم و مرطوب دارد. شهر تیس از مراکز عمده
سوزن دوزی است که بیشتر از سوی زنان شهر تولید می شود. این شهر دژی به نام
قلعه پرتغالی ها دارد که از دیدگاه دیرینگی و نوع معماری شایان توجه است ولی هم اکنون ویرانه ای از آن به جای مانده است. در کتاب باستان شناسی و تاریخ بلوچستان به نقل از سرتیپ مهدی خان مهندس ایرانی آمده است: «در تیس بسیار دژ خوبی است و یک سوی بدنه دژ وصل به دریاست، قدری ناتمامی دارد که بنُا و عمله در آن مشغول کارند. دیوار بزرگی از سوی دریا کشیده اند برای باراندازی وغیره حصن معتبری است واصل دژ نو در روی تپه مرتفعی ساخته شده است. » {سنه۱۲۸۲ هجری} ( ش۸ )
قلعه پرتغالی ها • آرامگاه سید غلام رسول • قلعه بلوچ گت • قلعه پیروز گت • غارهای بان مسیتی • قلعه انوشیروان • قلعه باتل • سدهای تیس • مسجد جامع تیس