تیرگردانی

لغت نامه دهخدا

تیرگردانی. [ گ َ ] ( حامص مرکب ) آن است که چون چیزی گم شود اسامی حاضران بر دور پیاله نویسند و تیری در آن گذاشته افسون خوانند، تیر خود بخود به حرکت آمده بر نام دزد ایستد. ( از غیاث اللغات ) ( از آنندراج ). و این تیرها را در تازی اقداح خوانند و قدح با «قاف » و «دال » و «حای » مهملتین بکسر، تیر قمار است که قماربازان دارند و آن ده تیر است و هر یکی را نامی معین... ( آنندراج ) :
از تو تا شد بزم روشن ، خویش را گم کرده است
تیرگردانی کند چون شعله جواله شمع.
فصاحت خان راضی ( از آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس