تیرک دورپیچ

دانشنامه عمومی

یک تیرک دورپیچ یا پایه دورپیچ یک اتصال دهنده است که معمولاً در تجهیزات آزمایش الکترونیکی برای مختوم کردن ( وصل کردن ) یک تک سیم یا سَری آزمایشی استفاده می شود. آنها همچنین بر روی بلندگوها و تقویت کننده های صوتی و همچنین سایر تجهیزات الکتریکی یافت می شوند.
در اواخر دهه ۱۹۴۰، رادیو جنرال یک تیرک دورپیچ جدید ایجاد کرد که یک جک در درپوش داشت. [ ۱] [ ۲] [ ۳] امروزه معمولاً به عنوان یک پایه دورپیچ «پنج - راهی» یا «همگانی» شناخته می شود که انواع مختلفی از روش های اتصال را امکان پذیر می کند:
• تک شاخه های موزی، در انتهای باز بالای پایه دورپیچ قرار داده شده است.
سیم لخت از همان سوراخ وارد شده و بسته می شود.
• سیم لخت دور تیرک فلزی پیچیده و محکم شده.
• اتصال دهنده با پین، در سوراخی که از طریق تیرک فلزی حفرشده، وارد شده و توسط قسمت پیچ کنِ تیرک دورپیچ بسته شده.
• پایانه کابلشو، با یک ۱⁄۴ اینچی ( ۶٫۳۵ میلی متر ) قطر داخلی، در اطراف تیرک فلزی قرار داده شده و محکم شده.
• گیره سوسماری.
عکس تیرک دورپیچعکس تیرک دورپیچعکس تیرک دورپیچعکس تیرک دورپیچ
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس