تیره ترگ. [ رَ / رِ ت َ ] ( اِ مرکب ) کلاهی تیره. خودی سیاه و در بیت زیر کنایه از خاک سیاه و خاک گور است : بر او تاختن کرد ناگاه مرگ بسر برنهادش یکی تیره ترگ.فردوسی.رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.
