تیرساز

لغت نامه دهخدا

تیرساز. ( نف مرکب ) تیرگر. ( آنندراج ). کسی که تیر می سازد. ( ناظم الاطباء ). سازنده تیر. نابل. نبال :
چو کوتاهیی بیند از تیرساز
کند در زدن همچو رمحش دراز.
ملاطغرا ( از آنندراج ).
، تیر ساز. [ رِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) به اضافت به معنی مضراب و زخمه. ( آنندراج ). مضراب ساز. ( غیاث اللغات ) :
چو تیر ساز، خود در دلنشینی
ید طولاش در سحرآفرینی.
محسن تأثیر ( در تعریف مطرب ، از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

باضافت بمعنی مضراب و زخمه مضراب ساز

مترادف ها

fletcher (اسم)
پیکان ساز، تیرساز

پیشنهاد کاربران

بپرس