تیرته

لغت نامه دهخدا

تیرته. [ تی ت ِ ] ( اِخ ) شاعر غنائی یونان در قرن 7 ق.م. است. او با سرودهای خود شجاعت و جسارت اسپارتی ها را در جنگ دوم مسنیه تجدید کرد. ( از لاروس ). رجوع به تیرتئوس شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس