در ۲۹ فروردین ۱۳۵۴ /۱۸ آوریل ۱۹۷۵ نه تن از زندانیان سیاسی ایرانی که در حال گذراندن محکومیت خود بودند از سوی تیمی از مأموران ساواک به تپه های بیرون زندان اوین برده شده و تیرباران شدند. مقامات اعلام کردند که این زندانیان در جریان تلاش برای فرار تیر خوردند.
... [مشاهده متن کامل]
بیژن جزنی از ۹ ژانویه ۱۹۶۸ / ۱۳۴۶ شمسی با شدت گرفتن آمادگی امنیتی برای جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی و سه روز پیش از نخستین برنامه گروهش برای سرقت مسلحانه یک بانک بازداشت شده و در زندان بود. در پی حمله گروهی از چریک های گروه چریکی او و حسن ضیاظریفی در ۱۹ بهمن سال ۱۳۴۹ به پاسگاهی در سیاهکل ( در نزدیکی لاهیجان، گیلان ) که مخالفین شاه آن را رستاخیز سیاهکل می خواندند، اعضای باقیمانده گروه جزنی - ضیاظریفی فعالیت چریک های فدایی خلق را در آوریل ۱۹۷۱ میلادی / ۱۳۵۰ شمسی آغاز کرده بودند. فداییان که شبکه هایی در مشهد و اصفهان و سلول های کوچکتری در سازی، قزوین، تبریز و شیراز تشکیل داده بودند، در سال ۱۹۷۳ یک کارزار گسترده را آغاز کردند که تا ژوئن ۱۹۷۶ ادامه یافت. عملیات های آنان عمدتاً از طریق هوادارانشان در میان دانشجویان تبلیغ می شد. چریک های فدایی به پیروی از نظریه «تبلیغ مسلحانه» جزنی، اهدافی را که به دقت انتخاب شده بودند را مورد سوء قصد قرار می دادند تا به گروه های مشخص و دولت پیامی بفرستند. شایان توجه ترین عملیات های آنان شامل سوء قصد به سپهبد ضیا الدین فرسیو، محمد فاتح یزدی سرمایه دار در پی اعتصابات کارگری در کارخانجات نساجی او که به زدوخوردهای خشونت بار انجامیده بود و کارگران متعددی در آن کشته و زخمی شده بودند، علینقی نیک طبع بازجوی ساواک، حسین ناهیدی معاون ساواک استان خراسان، سروان یدالله نوروزی فرمانده گارد دانشگاه صنعتی آریامهر، عباسعلی شهریاری نژاد موسوم به مرد هزارچهره مأمور دوجانبه ساواک، و ابراهیم نوشیروانی پور، از اعضای سابق این گروه و متهم به همکاری با دولت بود. آنها همچنین برای گرامی داشتن سالگرد سیاهکل بمبگذاری هایی در یک ژاندارمری لاهیجان، پاسگاه ژاندارمری سلیمانیه تهران، مقر پلیس بابل، ساختمان های فرمانداری در رودسر، و استان خراسان انجام دادند. فداییان در همبستگی با رانندگان تاکسی چندین باجه راهنمایی و رانندگی را در تهران بمبگذاری کردند. آنان مکرراً با پلیس در نزاع خیابانی بودند.
... [مشاهده متن کامل]
بیژن جزنی از ۹ ژانویه ۱۹۶۸ / ۱۳۴۶ شمسی با شدت گرفتن آمادگی امنیتی برای جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی و سه روز پیش از نخستین برنامه گروهش برای سرقت مسلحانه یک بانک بازداشت شده و در زندان بود. در پی حمله گروهی از چریک های گروه چریکی او و حسن ضیاظریفی در ۱۹ بهمن سال ۱۳۴۹ به پاسگاهی در سیاهکل ( در نزدیکی لاهیجان، گیلان ) که مخالفین شاه آن را رستاخیز سیاهکل می خواندند، اعضای باقیمانده گروه جزنی - ضیاظریفی فعالیت چریک های فدایی خلق را در آوریل ۱۹۷۱ میلادی / ۱۳۵۰ شمسی آغاز کرده بودند. فداییان که شبکه هایی در مشهد و اصفهان و سلول های کوچکتری در سازی، قزوین، تبریز و شیراز تشکیل داده بودند، در سال ۱۹۷۳ یک کارزار گسترده را آغاز کردند که تا ژوئن ۱۹۷۶ ادامه یافت. عملیات های آنان عمدتاً از طریق هوادارانشان در میان دانشجویان تبلیغ می شد. چریک های فدایی به پیروی از نظریه «تبلیغ مسلحانه» جزنی، اهدافی را که به دقت انتخاب شده بودند را مورد سوء قصد قرار می دادند تا به گروه های مشخص و دولت پیامی بفرستند. شایان توجه ترین عملیات های آنان شامل سوء قصد به سپهبد ضیا الدین فرسیو، محمد فاتح یزدی سرمایه دار در پی اعتصابات کارگری در کارخانجات نساجی او که به زدوخوردهای خشونت بار انجامیده بود و کارگران متعددی در آن کشته و زخمی شده بودند، علینقی نیک طبع بازجوی ساواک، حسین ناهیدی معاون ساواک استان خراسان، سروان یدالله نوروزی فرمانده گارد دانشگاه صنعتی آریامهر، عباسعلی شهریاری نژاد موسوم به مرد هزارچهره مأمور دوجانبه ساواک، و ابراهیم نوشیروانی پور، از اعضای سابق این گروه و متهم به همکاری با دولت بود. آنها همچنین برای گرامی داشتن سالگرد سیاهکل بمبگذاری هایی در یک ژاندارمری لاهیجان، پاسگاه ژاندارمری سلیمانیه تهران، مقر پلیس بابل، ساختمان های فرمانداری در رودسر، و استان خراسان انجام دادند. فداییان در همبستگی با رانندگان تاکسی چندین باجه راهنمایی و رانندگی را در تهران بمبگذاری کردند. آنان مکرراً با پلیس در نزاع خیابانی بودند.
