تیر کردن

لغت نامه دهخدا

تیر کردن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) در تداول ؛وادار کردن کسی به کاری. تحریک کردن.

در تداول وادار کردن کسی بکاری

(کَ دَ ) (مص م . ) ۱ - نشان کردن ، هدف قرار دادن . ۲ - کسی را تحریک کردن ، به کاری واداشتن .

( تیر کِردِن ) به گزینی

عبور راندن ، رد کردن ، گذر کردن

پرتاب کردن تیر، پرتاب کردن فشنگ، شلیک کردن، شلیک کردن اسلحه، پرتاب کردن سنگ
( در گویش منطقه کازرون و دشتستان و بوشهر )