تیتیم

لغت نامه دهخدا

تیتیم. [ ت َ تی ] ( ع مص ) یتیم گردانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). یتیم و بی پدر گردانیدن. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

یتیم گردانیدن یتیم و بی پدر گردانیدن

پیشنهاد کاربران

بپرس