تیتانیوم

تیتانیوم (titanium)
عنصری فلزی، به رنگ خاکستری نقره ای، سبک وزن و مستحکم، با نماد Ti، عدد اتمی۱ ۲۲، و جرم اتمی نسبی۲ ۴۷.۹۰. از نظر فراوانی، نهمین عنصر در پوستۀ زمین است و ترکیبات آن تقریباً در همۀ سنگ های آذرین و نهشته های رسوبی آن ها یافت می شود. بسیار محکم و در برابر خوردگی۳ مقاوم است، لذا از آن برای ساخت هواپیما و فضاپیماهای سریع و همچنین برای ساخت آلیاژها استفاده می کنند. تقریباً با هر فلزی، جز مس۴ و آلومینیوم، ترکیب می شود. اکسید تیتانیوم۵ در ساخت رنگدانه ها۶ی سفید درجۀ یک به کار می رود. تیتانیوم طی فرآیندی با نام، اوسه ئوانیتگریشن۷، به استخوان متصل می شود. از آن جا که بدن با تیتانیوم واکنش نشان نمی دهد، بنابراین برای کاشت اندام مصنوعی بسیار ارزشمند است. در ۱۷۹۱، کانی شناس انگلیسی، ویلیام گریگور۸ (۱۷۶۱ـ۱۸۱۷)، این عنصر را کشف کرد. در ۱۷۹۶، شیمی دان آلمانی، مارتین کلاپروت۹، با الهام از خدای خورشید در اساطیر یونان آن را نام گذاری کرد. تا ۱۹۲۵، شکل خالص این عنصر به دست نیامد.atomic numberrelative atomic masscorrosioncoppertitanium oxidepigmentsOsseointegrationWilliam GregorMartin Klaproth