تیتال

لغت نامه دهخدا

تیتال. ( اِ ) فریب و چاپلوسی را گویند. ( برهان ). مکر و فریب و بدین معنی مشترک است در هندی. ( آنندراج ). فریب و حیله و مکر و چاپلوسی.( ناظم الاطباء ). فریب و مکر و چاپلوسی و تملق. ( فرهنگ فارسی معین ). سخنان فریبنده. گفتاری فریبنده. سخنان آرام کننده. چرب زبانی با طفل. آرام کردن بچه و مانند او را بزبان : با زبان و تیتال طوری بچه را از گریه بازداشتم. با بچه با زبان و تیتال باید رفتار کرد نه با کتک. ( از یادداشتهای مرحوم دهخدا ) :
لب از مژگان پر از تیتال عشوه
دو چشم آبستن اطفال عشوه.
فوقی یزدی ( از آنندراج ).
چون کلام اﷲ ناطق معجزی داری بیار
هیچکس از شیوه تیتال پیغمبر نشد.
باقر کاشی ( ایضاً ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - فریب مکر . ۲ - چاپلوسی تملق .

فرهنگ معین

(اِ. ) ۱ - فریب ، مکر. ۲ - چاپلوسی .

فرهنگ عمید

۱. مکر، فریب.
۲. (اسم مصدر ) چاپلوسی.

گویش مازنی

/titaal/ مسخره کردن – سرگرم کردن و فریب دادن

پیشنهاد کاربران

معنای تیتال یعنی انلاین معنای تیتالی یعنی خوشمزگی و بامزگی
در لری به معنای طنز و شوخی است. تیتالی کردن یعنی شوخی و خوشمزگی کردن

بپرس