تیتاء

لغت نامه دهخدا

تیتاء. [ ت َ ] ( ع ص ، اِ ) آنکه وقت جماع حدث کند و یا آنکه پیش از ادخال انزال نماید. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس