تیب و شیب

لغت نامه دهخدا

تیب و شیب. [ ب ُ ] ( ترکیب عطفی ، ص مرکب ) این لغت از اتباع است همچو تار و مار و امثال آن به معنی سرگشته و شتابزده. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) سرگشته مدهوش بیقرار حیران .

پیشنهاد کاربران

بپرس