تیاه. [ ت َی ْ یا ] ( ع ص ) لاف زن و متکبر. نعت است ازتیه. ( منتهی الارب ). لاف زننده و متکبر. ( ناظم الاطباء ). متکبر. ( اقرب الموارد ). || گمراه و آنکه به هر جای سرگردان رود. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). نعت است از تیه. ( منتهی الارب ). رجوع به تیه شود.
