تیاسر

لغت نامه دهخدا

تیاسر. [ ت َ س ُ ] ( ع مص ) بهره کردن گوشت جزور را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تقسیم کردن گوشت میسر میان خود. ( از اقرب الموارد ). || آسان گرفتن با یکدیگر. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). یقال : تیاسروا فی الصداق ؛ ای تساهلوافیه و لاتغالوا. ( اقرب الموارد ). || به سوی چپ گرفتن ، خلاف تیامن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به ذوالیمینین و ذوالیسارین شود. || ( اصطلاح نجوم ) نزد منجمان آن است که چون کوکب را قبول در وند رابع بود، مطرح شعاع هر دو تسدیس و تربیع تحت الارض باشد. و این دلیل ضعف و نحوست قوی است. و آن کوکب را ذوالیسارین خوانند. ( از کفایةالتعلیم ) ( از کشاف اصطلاحات الفنون ).

فرهنگ فارسی

بسمت چپ گردیدن، بسوی چپ مایل شدن، بسوی چپ بودن
۱- ( مصدر ) بچپ گشتن بطرف چپ مایل شدن مقابل تیامن . ۲ - ( اسم ) سمت چپ .
بهره کردن گوشت جزور را تقسیم کردن کردن گوشت میسر میان خود

فرهنگ معین

(تَ سُ ) [ ع . ] ۱ - (مص ل . ) به طرف چپ مایل شدن . مق تیامن . ۲ - (اِ. ) سمت چپ .

فرهنگ عمید

به سمت چپ گردیدن، به طرف چپ مایل شدن، انحراف به چپ.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تیاسر یعنی تمایل به چپ.
در کلمات فقها عنوان تیاسر در باب صلات و در ارتباط با قبله به کار رفته است.
← اقوال در تیاسر
۱. ↑ الدروس الشرعیة، ج۱، ص۱۵۹.۲. ↑ جواهر الکلام، ج۷، ص۳۷۴.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص ۶۷۵.
...
wikifeqh: تیاسر

پیشنهاد کاربران

بپرس