تیاتر هنر مسکو

تئاتر هنر مسکو (Moscow Art Theater)
تأثیرگذارترین گروه نمایشی قرن ۲۰، که در مسکو، روسیه، قرار دارد. این محل زادگاه بانفوذترین نظریه پردازان در زمینۀ بازیگری و کارگردانی مدرن است که کنستانتین استانیسلاوسکی۱، بازیگر و کارگردان، و ولادیمیر نمیروویچ ـ دانچنکو۲، نمایش نامه نویس، در ۱۸۹۷ آن را پایه گذاری کردند. این دو آرمان گرای عرصۀ نمایش، خود را «سلحشوران فرهنگ» می دیدند و ترویج اندیشه های ادبی و سیاسی رایج در اروپای غربی را وظیفۀ خود می دانستند. گروه آنان وسیلۀ انتقال هنر ناب و رسالت اخلاقی بود، و به پسندهای تب آلود تماشاگران حرفه ای اتکا نمی کرد. استانیسلاوسکی در تابستان ۱۸۹۸ بازیگران جوان گروه خود را سخت به تمرین تزار فیودور۳، یک ملودرام قرن هفدهمی، واداشت. او هم بر درستی صحنه پردازی و هم بر حقیقی بودن رفتار در بازیگری تأکید داشت. اجراکنندگان حتماً می بایست احساسات و افکار شخصیت ها را از درون خودشان کشف می کردند. بعد از چند ماه تمرین که تئاتر هنر مسکو این نمایش را به اجرا گذاشت، منتقدان بدبین شگفت زده ماندند. عملکرد اندیشمندانه و اعتبار تاریخی این اجرا، تماشاگران را در محیط زندگی تزارها و جدال اشراف فرو برد، که پیوستگی آن به کمک ضرباهنگ ها و ریزه کاری های زندگی روزمره حفظ می شد. اجرای آثار نمایش نامه نویسان روس، آنتون چخوف۴ و ماکسیم گورکی۵، از این هم موفقیت آمیزتر بود. استانیسلاوسکی حالت مالیخولیایی و مشوش طبقۀ فرودست و متوسط روس را از بازیگرانش بیرون کشید. آن ها از ورای فعالیت به ظاهر ناچیز و پرگویی های گنگ شخصیت های چخوف، گردابی از عواطف انسانی را آشکار می کردند، که در قالب سکوت ها، نگاه های مات زده و اشاره های نیمه تمام بیان می شد. بی قراری و واقع گرایی آزاردهندۀ این اجراها بر روح تماشاگران تأثیر می گذاشت. تئاتر هنری مسکو، مرکز روشنفکری روسیه شد و استانیسلاوسکی نمایش نامه های کلاسیک و تجربی را نیز به کارهای گروهش اضافه کرد تا جهان شمولی نظریه ها و تکنیک های خود را نشان دهد. پس از انقلاب روسیه در ۱۹۱۷ رهبران کمونیست اتحاد جماهیر شوروی تصمیم گرفتند به این گروه غیرسیاسی کمک کنند تا به جهانیان اطمینان دهند برخی اصول آزادی خواهانۀ گذشتۀ روسیه حفظ خواهد شد. تئاتر هنری مسکو برای گشت هنری در اروپا و امریکا در ۱۹۲۲ و ۱۹۲۳، که الهام بخش پیش گامان بی شماری در عرصۀ نمایش شد، شهرتی جهانی پیدا کرد. در دهۀ ۱۹۲۰ استانیسلاوسکی به تجربۀ تمرین راحت سازی، حافظۀ عاطفی، و درک مفهوم متن با بازیگران خود پرداخت و تئاتر هنری مسکو ملزم شد تا نمایش های غیرشوروی را نیز در برنامه های فصلی خود بگنجاند. سیستم استانیسلاوسکی در پرورش بازیگر و تئاتر هنر مسکو، هردو اجزای نمایشی رسمی و رایج فرهنگ شوروی شدند. با فروپاشی شوروی در اوایل دهۀ ۱۹۹۰، تئاتر هنری مسکو با بحرانی شدید در مدیریت روبه رو شد، که نتیجۀ آن کشمکش ها و کناره گیری های مختلف بود. این گروه اکنون جایگاه خود را به منزلۀ بزرگ ترین و معروف ترین تئاتر روسیه دوباره به دست آورده است.
Konstantin StanislavskyVladimir Nemirovich-DanchenkoTsar FyodorAnton ChekhovMaksim Gorky