تیاتر فردوسی

تئاتر فردوسی
تئاتری قدیمی در خیابان لاله زار تهران. عبدالحسین نوشین، که پس از تعطیلی تئاتر فرهنگ در ۱۳۲۳ش برای کارهای حزبی به خراسان رفته بود، پس از بازگشت به تهران، در ۱۳۲۵ با همکاری لُرتا، حسین خیرخواه و حسن خاشع، تئاتر فردوسی را تأسیس کرد. این تئاتر در ۱۳۲۷ش، پس از انحلال حزب تودۀ ایران، به سبب فعالیت های سیاسی منحل شد. نوشین به زندان افتاد و از آن جا هدایت و اجرای چند نمایش را برعهده گرفت. برخی از اجراهای تئاتر فردوسی عبارت اند از مستنطق، اثر پریستلی؛ پرندۀ آبی، اثر موریس مترلینگ؛ سه دزد، از ساراچف؛ چراغ گاز، از پاتریک همیلتون؛ بادبزن خانم ویندرمیر، اثر اسکار وایلد؛ شنل قرمز، اثر اوژن بریو؛ دست خون آلود، اجنبی، روزنامه نگاران، و ننگ جامعه. عبدالکریم عمویی مالک تئاتر فردوسی بود.