تگنه

تِگنه Tegne
اسم عام.
۱. در متون تاریخی فارسیِ کهن و قرون میانه، ضبط شده به صورت تگنه و در منابعی چون جامع التواریخ و تاریخنامهٔ هرات آمده است. تگنه در زبان فلسفی و علمی، صورتی تغییر یافته از وام واژهٔ یونانی τέχνη ( technē ) به معنی فن، مهارت، صناعت، هنر. این واژه از طریق سریانی و عربی به فارسی راه یافت و در نسخه های مختلف به گونه های تِخنه، تِکنه و تِگنه ضبط شده است. تفاوت در نوشتار ناشی از جابه جایی حروف خ/ک/گ در خط و نیز تطابق آوایی در زبان های واسط بوده است. که به صورت تکنه از لاتین وارد شده و صورت نکنه گرفته، بعدها در متون فلسفی، معرب شده و شکل تخنه گرفته است.
... [مشاهده متن کامل]