تگاو

لغت نامه دهخدا

تگاو. [ ت َ ] ( اِ مرکب ) بر وزن و معنی تگاب است که زمین پست پرآب و علف. || ظرفی که به عربی قیف میگویند. || جنگ و خصومت. || پرده ای از موسیقی.( برهان ). به همه معانی رجوع به تکاو و تگاب شود.

تگاو. [ ت َ ] ( اِخ ) تکاو. رجوع به تکاو و تگاب شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- پیاله ایست از نقره و جز آن که در ته وی لوله ای نصب کنند و با آن شراب و گلاب و امثال آن در شیشه ریزند قیف . ۲ - پرده ایست از موسیقی .

دانشنامه عمومی

تگاو ( به آلمانی: Tegau ) یک شهر در آلمان است که در زاله - ارلا واقع شده است. [ ۱] تگاو ۴۱۵ نفر جمعیت دارد.
عکس تگاوعکس تگاوعکس تگاو
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس