تگاندن

لغت نامه دهخدا

تگاندن. [ ت َ دَ ] ( مص ) تگانیدن. ( ناظم الاطباء ). افشاندن. ( آنندراج ). دور کردن چیزی بواسطه جنباندن و حرکت دادن و جنبش دادن و بشدت حرکت دادن و افشاندن. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تگانیدن و تکاندن شود.

فرهنگ فارسی

تگانیدن افشاندن

پیشنهاد کاربران

بپرس