تگامشی. [ ت َ م َ ] ( اِ مرکب ) کلمه مرکب است از تگ و مشی و الف برای اتصال است چنانکه در تگاپو و دوادو. پس معنی تگامشی بمعنی تگاپو و بسیار دویدن باشد و چون لفظ تگ بمعنی عقب و پس نیز می آید در اینصورت الف برای اشباع شود و معنی آن تعاقب باشد یعنی در پی کسی دویدن. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). این وجه اشتقاق براساسی نیست : صورت درست آن تکامیشی و کلمه مغولی است. بمعنی تعاقب. رجوع به «سنگلاخ » و رجوع به تکامیشی شود.
فرهنگ فارسی
کلمه مرکب است از تگ و مشی و الف برای اتصال است چنانکه در تگاپو و دوادو
