( تگ آوردن ) تگ آوردن. [ ت َ وَدَ ] ( مص مرکب ) حمله ور شدن. روی آوردن : وگر مخالف حصنی کشد ز آهن و سنگ بر او تگ آرند از روزن و در، آتش و آب.مسعودسعد.