تکییل

لغت نامه دهخدا

تکییل. [ ت َ ] ( ع مص ) بددلی و نامردی کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). ترسنده بودن مرد. || پیمودن طعام را. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس