تکییت. [ ت َ ] ( ع مص ) پر کردن آوند را. || آسان و سهل گردانیدن رخت و سامان را.( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ): کیت جهازک اما کنت مرتحلاً. ( اقرب الموارد ).
