تکیه ناوه

تکیه ناوه نام روستایی است در بخش پایین طالقان از توابع شهرستان طالقان استان البرز ( طبق تقسیمات کشوری سال ۱۳۹۰ شمسی ) ، وجه تسمیه یا علت نامگذاری این روستا: تکیه به دلیل وجود امامزاده ابراهیم علی بن عباس بن امیر المومنین ( ع ) . . . و ناوه نیز بعلت شکل V دره مانند روستا می باشد[ نیازمند منبع] . در زبان محلی ناوه به معنای نوشده می باشد. بر این اساس و با توجه به نظرات افراد قدیمی روستا، دلیل اضافه شدن پسوند ناوه به نام روستا ممکن است تغییر محل زندگی ساکنین روستا از منطقه قدیمی به محل فعلی در جوار امامزاده باشد.
موقعیت این روستا در قسمت مرتفع جنوب غربی هم مرز با استان قزوین می باشد. . . ارتفاع این روستا از سطح دریا ۲۱۰۰ متر و از شمال به رودخانه شاهرود و روستای لهران و کش؛ از جنوب به رشته کوه های نوار کوه و معدن سنگ گرانیت الرویا؛ از شرق به روستای نساءسفلی، و از غرب نیز به روستای عالیسر، موچان و خورانک محدود می گردد. این روستای نسبتاً بزرگ بخش پایین طالقان بامراتع وسیع و مساحتی حدود ۳۰ کیلومتر مربع در فاصله ۱۵ کیلومتری از مرکز بخش طالقان و ۱۳۵ کیلومتری تهران قرار دارد.
محل قدیم این روستا در حدود ۳۰۰ سال پیش در منطقه کل باغنان در کنار پس چشمه یا پرت چشمه واقع شده بود که با وصیت امامزاده محترم بتدریج به اطراف امامزاده نقل مکان نمودند. در تقسیمات اداری و کشوری، روستای کوچک عالیسر در مجاورت تکیه ناوه با تکیه ناوه باهم به صورت یک روستای واحد شناخته می شوند.
در حال حاضر مکان های مسکونی روستا شامل دو بخش اصلی در اطراف امامزاده و منطقه تازه تأسیس به نام همنده می باشد. مرکزیت روستاشامل امامزاده , ساختمان پست و مخابرات و دو سوپر مارکت در اطراف امامزاده است. بیشتر مزارع و باغ های روستا در غرب و جنوب غربی روستا قرار دارد. در سال های اخیر ساخت و سازهای بی مجوز توسط اهالی مهاجرت کرده روستا، منجر به ناهمگونی در نوع معماری بافت قدیم و جدید روستا گردیده و از این منظر، دوگانگی چهره روستای قدیم و بخش جدید باعث تغییر در خلق و خو و آداب و رسوم سنتی مردم اصیل و بومی گردیده است.
فراوانی ساخت و سازهای ویلایی نظیر شهرها با حیاطهای بزرگ و مشجر باعث مشکلاتی، نظیر قطعی و جیره بندی آب لوله کشی و همچنین عدم وجود نقشه جامع و کوچه بندی و گذرهای کافی داخلی منجر گردیده است.
وجود مقبره و بارگاه امامزاده ای محترم نزد اهالی طالقان، همچنین درخت اوورس یا سرو کوهی در روبروی امامزاده واقع در گورستان ده بنام چهل دختران که دارای روایت ها و قصه های مختلفی نزد اهالی قدیمی روستا می باشد از جمله جاذبه های این روستا می باشد. از مشاهیر ثبت شده و صاحب نام این روستا می توان به امیر سرتیپ محمود شیخ حسنی رئیس بازرسی و ایمنی ستاد کل نیروهای مسلح، صاحب بن عباد ادیب، شاعر و وزیر دیلمیان, استاد غلامحسین امیرخانی رئیس انجمن خوشنویسان , شهید فیروز شیخ حسنی اولین شهید خلبان جنگ ایران عراق, دکتر کامبیز شیخ حسنی دیپلمات ارشد وزارت امور خارجه و فیاض طالقانی شاعر پدید آورنده منظومه مناظره جوز و بادام نام برد.