تکوین و تشریع

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تکوین یعنی به وجود آوردن در خارج از ذهن و تشریع هم یعنی قانون گذاری که باهم وجه اشتراک و افتراق هایی هم دارند.
«تشریع» کلمه ای است عربی، این کلمه از ریشه «شرع» به معنای نوشیدن آب با دهان آمده است. از این ریشه مشتقات متعددی منشعب می شود از جمله «شریعت» است که به معنای «آبشخور» است؛ برخی می گویند: علت این که احکام خدا، حلال و حرام خدا، شریعت نامیده می شود به همین جهت است؛ یعنی دستورات الهی آبشخور حیات انسان اند.
تشریع در لغت
«تشریع» نیز در اصل و در لغت عربی به معنای «خیلی بالا بردن» چیزی است و در جایی که آب نهر بسیار بالا آمده باشد که حیوانات به راحتی از آن آب بخورند، به کار می رود و به صورت ضرب المثل می گویند: «اهون السقی التشریع»؛ راحت ترین آب دادن تشریع است. این کلمه امروزه به معنای قانون گذاری است و بیشتر در مورد قانون گذاری در حوزه دین به کار می رود.
تکوین در لغت
«تکوین» نیز واژه ای است عربی و مقصود از آن «خلقت» و «ایجاد» در خارج از ذهن است. «کَوَّنَهُ تَکْویناً: اَحْدَثَهُ.» «و قیلَ: التّکْوِینُ ایجادُ شی ءٍ مَسْبُوقٍ بمادَّةٍ. و کَوَّنَ اللّهُ الاَشْیَاءَ تَکْویناً: اَوْجَدَها، اَی اَخْرجَها مِنَ العَدَمِ الی الوُجودِ».
وجه تشابه و اختلاف تکوین و تشریع
...
wikifeqh: فعل_تشریعی

پیشنهاد کاربران

انسان در طول تاریخ پیدایش خود روی کره زمین تاکنون و یا به عبارتی دیگر از دوران مهد کودک تاریخ اندیشه یا فکر، خیال، تصور و توَهُم تا به امروز نتوانسته است بین دو نوع خدای زیر فرق و تمیز قائل شود:
الف - خالق مخلوقات، پروردگار، آفریدگار کائنات یا خدای حقیقی و واقعی یعنی اول، وسط، آخر، درون و بیرون همه چیز و همه کس یا بطور عام تر یعنی ظاهر و باطن این واقعیت و طبیعت و یا بطور کلی یعنی محیط و محتوای هرکدام از گیتی ها، کیهان ها و یا جهان های متناهی، مساوی، موازی و بیشمار که در محیط و محتوای هرکدام از آنها از لحاظ زمانی و مکانی و از لحاظ بیزمانی و بیمکانی دارای ۱۶ بُعد مجرد میباشد؛ ۸ تا مطلق و ۸ تا نسبی، نه یکی بیشتر و نه یکی کمتر، لذا غیر از این نوع خدا هیچ موجود و هیچ چیز دیگری چه عینی و چه غیبی نه وجود دارد و نه میتواند وجود داشته باشد از قبیل اهریمن یا شیطان. موجود بودن یا وجود داشتن این نوع خدا از طرف انسان هرگز به هیچ نوع اثباتی هیچگونه نیازی نداشته و ندارد و نخواهد داشت بلکه خود انسان همیشه نیازمند شناخت این نوع خدا بوده و هست و خواهد بود.
... [مشاهده متن کامل]

ب - خدای لفظی، کلمه ای، واژه ای، مقوله ای، مفهومی و ایده ای با نام های گوناگون در زبان های مختلف بشری که فقط در زبان و خط و فهم و عقل ناقص و محدود انسانی از موجودیت برخوردار ست و در خارج از آنها هیچگونه مصداق و مثال بیرونی ندارد و درست به همین علت و دلیل کلیه سعی ها و کوشش های برهانی و استدلالی انسان در اثبات وجود این نوع خدا در اعصار گذشته و حال و آینده همیشه با شکست مواجه بوده و هست و خواهد بود.
خدای حقیقی و واقعی کلیه موجودات زنده و غیر زنده را از ابعاد فراوان و بیکران و در بطن خویش آفریده و نه از عدم یا نیستی و یا از خمیرمایه ی دیگری و نه در خارج یا بیرون از خود. خدای حقیقی و واقعی نه تنها روحی و روانی بلکه به یک سهم مساوی با آنها مادی هم میباشد. همه چیز و همه کس چه عینی و چه غیبی در چهارچوب طرح مطلق آفرینش و بر اساس قوانین جاودانه و آئین نامه های اجرایی ثابت و پایدار و تغییر ناپذیر آن، ساری و جاریند و نه در چهارچوب حکمت های موسائی - تورائی؛ ایسائی - ایوانگلیئی ( یا انجلیلی که معلوم نیست به چه معناست؟ ) ؛ محّمدی - قرآنی ؛ هندوئی و بودائی - ودائی و اوپانیشادی ؛ زرتشتی - مزدیسنائی و غیره و غیره و اعم و ذالک.
خدای حقیقی و واقعی بهمراه اجزای لاینفک و جدائی ناپذیر خویش در محتوای هرکدام از جهان های متناهی و مساوی و موازی و بیشمار بطور مطلق یکسان و برابر روی یک مسیر دایره ای شکل از طریق گردش دایره وار وقوع مهبانگ های هفتگانه بر اثر نوسانات خودکار و متوالی انبساط و انقباض در حرکت و سفر به سر میبرد با هدف بازگشت به همان نظام احسن و اشرف آفرینش سرمدی، مبدئی و معادی، ازلی و ابدی یا اولیه در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین و نه با هدف دادگاهی نمودن انسان بر اساس حکمت های اشاره شده در بالا. این راه و روش مطلق، معقول و منطقی به خدای حقیقی و واقعی تعلق دارد و نه به یهوه ی قوم یهود تحت عنوان آقا یا سرور؛ نه به اله و الی قوم آرامی و نه به آبَّا به شکل آبابا یعنی بابا یا پدر آسمانی ایسای اقوام مسیحی تحت عنوان آقا یا سرور دنیا ؛ نه به اهورامزدای زرتشتیان ؛ نه بخدای سه حرفی و خشک و خالی خود ما ایرانیان با پسوند " وند متعال " بصورت خداوند متعال ؛ نه به حق تعالی صوفیان و عارفان نیمه عربی - نیمه پارسی زبان خودمان؛ نه به خُوای قوم ماد ؛ نه به الله قوم عرب ساکن سرزمین حجاز و اقوام مسلمان ملقب به نور سماوات و الارض، سبحان و اکبر و سرانجام نه به جوهر ملاصدرا.
تکوین و تشریع حقیقی و واقعی به این معناست که بطور مختصر و کوتاه بیان گردید و لذا هرنوع تعریف دیگری که از این پدیده ها یا مفاهیم ارائه گردیده اند، جملگی بدون استثناء اوهامی و تهی از حقیقت و بریده از واقعیت میباشند.

بودن:تکوین
نمودن:تشریع
" بودن و نمودن ":تکوین و تشریع.
[" نوشتهء بودن و نمودن " :کتاب تکوین و تشریع . ]
بود و نمود: کون و شرع.
تکون و تشرع:بودی و نمودی.
کَون و شَرع:بودش و نمودش:
کتاب تکوین و تشریع.