تَکْویر، سوره
سورۀ شمارۀ ۸۱ به ترتیب مصحف و ۷ به ترتیب نزول، از سوره های مکی قرآن در ۲۹ آیه و ۱۰۴ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره آن است که در اوّلین آیه از تکویر (تاریک شدن) خورشید سخن به میان آمده است. «کُوِّرَت»، که در آیۀ اول آمده، نام دیگر آن است. از سوره های «مفصّلات» (نسبتاً کوچک) قرآن است. سومین سوره از سوره های هفت گانۀ «زمانیه» است (که با «اذا» آغاز می شوند) و چهار آیۀ سوگنددار دارد (آیات ۱۵ تا ۱۸). مضامین اصلی آن عبارت اند از تغییراتی که در آستانۀ روز قیامت رخ می دهد و دیدار پیامبر(ص) با جبرئیل.
سورۀ شمارۀ ۸۱ به ترتیب مصحف و ۷ به ترتیب نزول، از سوره های مکی قرآن در ۲۹ آیه و ۱۰۴ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره آن است که در اوّلین آیه از تکویر (تاریک شدن) خورشید سخن به میان آمده است. «کُوِّرَت»، که در آیۀ اول آمده، نام دیگر آن است. از سوره های «مفصّلات» (نسبتاً کوچک) قرآن است. سومین سوره از سوره های هفت گانۀ «زمانیه» است (که با «اذا» آغاز می شوند) و چهار آیۀ سوگنددار دارد (آیات ۱۵ تا ۱۸). مضامین اصلی آن عبارت اند از تغییراتی که در آستانۀ روز قیامت رخ می دهد و دیدار پیامبر(ص) با جبرئیل.
wikijoo: تکویر،_سوره