تکویر

• بخش دوم سوره به باور مسلمانان از «عظمت قرآن و آورنده آن» و تأثیرش در نفوس انسانی سخن می گوید، و این قسمت با «سوگندهای بیدارکننده» همراه است.
تکویر به معنای در هم پیچیدن است
عشار به معنی شتر ده ماهه حامله است که در آن زمان ارزشمندترین اموال عرب محسوب می شده است
سجرت به معنای به هیجان آوردن آتش است
کشطت به معنای جدا شدن ابرها و پاره شدن آنهاست
از محمد بن علی پیشوای پنجم: در معنای آیه ( و اذا النفوس زوجت ) : اما اهل بهشت با خیرات حسان ( حور العین ) ازدواج می کنند، و اما اهل دوزخ، باید دانست که با هر انسانی از دوزخیان شیطانی است، یعنی هر یک از آن کفار و منافقین با شیطان خود که قرین اوست ازدواج می کند.
در حدیثی از محمد می خوانیم: «کسی که سورهٔ تکویر را بخواند خداوند او را از رسوایی در آن هنگام که نامه عملش گشوده می شود حفظ می کند».
در حدیث دیگری می خوانیم که به پیامبر اسلام گفتند: چرا این قدر زود آثار پیری در شما نمایان گشته؟. فرمود: «سوره هود، واقعه، مرسلات، عم و سورهٔ تکویر مرا پیر کرد» زیرا آن چنان حوادث هولناک قیامت در اینها ترسیم شده است که هر انسان بیداری را گرفتار پیری زودرس می کند.
تعبیرهایی که در روایات بالا آمده به خوبی نشان می دهد که منظور تلاوتی است که سرچشمه آگاهی و ایمان و عمل باشد.

پس تَکْویر به معنای خاموشی خورشید به این معنی که در جای خود سرد و سیاه شود نیست، بلکه پیچیدن در آسمان با چرخشی مارپیچ و دور شدن تا حدّ دیده نشدن است، چون در قیامت مأموریت خورشید بر زمین، به علت نبود خلقت در آن پایان می یابد.
مثل یک بستنی قیفی، که وقتی از دستگاه بستنی ساز پر می شود، ابتدا دایره قیف بزرگ است و با چرخشی که می شود دایره و پیچش کمتر می شود طوری که در آخر به حالت نقطه ای بر بالای بستنی می ماند.

13 ) رعد
14 ) ابراهیم
15 ) حِجر
16 ) نحل
17 ) اِسراء ( بنی اسرائیل )
18 ) کهف
19 ) مریم
20 ) طه
21 ) انبیاء
22 ) حج
23 ) مؤمنون
24 ) نور
25 ) فرقان
26 ) شعراء
27 ) نمل
28 ) قصص
29 ) عنکبوت
30 ) روم
31 ) لقمان
32 ) سجدة
33 ) احزاب
34 ) سبأ
35 ) فاطر
36 ) یس
37 ) صافات
38 ) ص
39 ) زمر
40 ) غافر
41 ) فصّلت
42 ) شوری
43 ) زخرف
44 ) دخان
45 ) جاثیه
46 ) احقاف
47 ) محمد
48 ) فتح
49 ) حجرات
50 ) ق
51 ) ذاریات
52 ) طور
53 ) نجم
54 ) قمر
55 ) الرحمن
56 ) واقعه
57 ) حدید
58 ) مجادله
59 ) حشر
60 ) ممتحنه
61 ) صف
62 ) جمعه
63 ) منافقون
64 ) تغابن
65 ) طلاق
66 ) تحریم
67 ) مُلک
68 ) قلم
69 ) حاقه
70 ) معارج
71 ) نوح
72 ) جن
73 ) مزّمّل
74 ) مدثر
75 ) قیامه
76 ) انسان
77 ) مرسلات
78 ) نبأ
79 ) نازعات
80 ) عبس
81 ) تکویر
82 ) انفطار
83 ) مطففین
84 ) انشقاق
85 ) بروج
86 ) طارق
87 ) اعلی
88 ) غاشیه
89 ) فجر
90 ) بلد
91 ) شمس
92 ) لیل
93 ) ضحی
94 ) شرح
95 ) تین
96 ) علق
97 ) قدر
98 ) بینه
99 ) زلزله ( زلزال )
100 ) عادیات
101 ) قارعه
102 ) تکاثر
103 ) عصر
104 ) همزه
105 ) فیل
106 ) قریش
107 ) ماعون
108 ) کوثر
109 ) کافرون
110 ) نصر
111 ) مسد
112 ) اخلاص ( توحید )
113 ) فلق
114 ) ناس

ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺁﻓﺮﻳﺪ . ﺷﺐ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺩﺭﻣﻰ� ﭘﻴﭽﻴﺪ ، ﻭ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺐ ﺩﺭﻣﻰ ﭘﻴﭽﻴﺪ ، ﻭ. . . . . . .
ماضی و مضارع و مصدر باب تفعیل:
کَوَّرَ، یُکَوِّرُ، تکویر
اما در رابطه با فعل کورت، شش صیغه ی ماضی غائب فعل کَوَّرَ:
کَوَّرَ، کَوَّرَا، کَوَّروا، کَوَّرَتْ، کَوَّرَتا، کَوَّرْنَ.
صیغه ی چهارم فعل بالا یا ماضی مفرد مونث غائب فعل کَوَّرَمی شودکَوَّرَتْ.
مجهول فعل بالا یا مجهول مفرد مونث غائب فعل کَوَّرَ هم می شودکُوِّرَتْ.
نکته: فاعل بعد از فعل معلوم می آید و نائب فاعل بعد از فعل مجهول می آید و اگر� قبل از فعل بیایند دیگر فاعل نیستند و مبتدأ محسوب می شوند پس در� آیه ( إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ) شمس مبتدأ و کورت خبر آن است اما نائب فاعلِ فعل، ضمیر مستتر ( هی ) است که البته به ( شمس ) بر می گردد.