تکون
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
۱ -( مصدر ) هست شدن بودن . ۲ - ( اسم ) هستی . جمع : تکونات .
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. جنبیدن.
۳. هستی.
گویش مازنی
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی تَکُونَ: که باشد - که باشی ("که نباشی" در ترکیبی مانند : "إِنِّی أَعِظُکَ أَن تَکُونَ مِنَ ﭐلْجَاهِلِینَ (هود46):تو را پند می دهم تا از جاهلان نباشی")
معنی تَکُونُ: باشد - هست (مؤنث)
معنی مَا تَکُونُ: نمیباشی
معنی لَا تَکُونَ: تا نباشد(در عبارت "حَتَّیٰ لَا تَکُونَ فِتْنَةٌ " به دلیل حرف "حَتَّیٰ" آخر آن منصوب شده است)
ریشه کلمه:
کون (۱۳۹۰ بار)
معنی تَکُونُ: باشد - هست (مؤنث)
معنی مَا تَکُونُ: نمیباشی
معنی لَا تَکُونَ: تا نباشد(در عبارت "حَتَّیٰ لَا تَکُونَ فِتْنَةٌ " به دلیل حرف "حَتَّیٰ" آخر آن منصوب شده است)
ریشه کلمه:
کون (۱۳۹۰ بار)
wikialkb: تَکُون
پیشنهاد کاربران
تکان در زبان ملکی گالی بشکرد
شکل گیری، شکل یافتن، قالب یافتن