تَکْواژِ میانی
(یا: میانوند/ میانواژه) در اصطلاح صرف، تکواژی که بین دو کلمه قرار می گیرد و یک کلمۀ مشتقِ مرکب می سازد. تعداد تکواژهای میانی از پیشوندها و پسوندها کمتر است. ازجمله تکواژهای میانی اند: «ا»، «و»، «تا»، «به»، در کلماتِ «سراسر»، «سروته»، «گوش تاگوش»، «دربه در».
(یا: میانوند/ میانواژه) در اصطلاح صرف، تکواژی که بین دو کلمه قرار می گیرد و یک کلمۀ مشتقِ مرکب می سازد. تعداد تکواژهای میانی از پیشوندها و پسوندها کمتر است. ازجمله تکواژهای میانی اند: «ا»، «و»، «تا»، «به»، در کلماتِ «سراسر»، «سروته»، «گوش تاگوش»، «دربه در».
wikijoo: تکواژ_میانی