تکلی
لغت نامه دهخدا
تکلی ٔ. [ ت َ ءْ ] ( ع مص ) بیعانه گرفتن. || به کرانه رسانیدن کشتی و بستن کشتی را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بازداشتن کسی بر کناره دریا. ( تاج المصادر بیهقی ). بند کردن و بازداشتن. || بجایی آمدن که باد کم گذرد. || پیش آمدن. || نگریستن ، یقال کلاء فیه ؛ ای نظر فیه متأملاً. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || سلف دادن در طعام. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به تکلئة شود.
فرهنگ فارسی
گویش مازنی
واژه نامه بختیاریکا
دانشنامه عمومی
سغدیان ( پیش تر با نام تَکِلی شناخته می شد ) ، جماعت و شهرکی در شمال غربی تاجیکستان است که در ناحیهٔ مست شاه ولایت سغد قرار دارد. جمعیت این جماعت ۱۳٬۹۵۶ نفر است. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: تکلی
پیشنهاد کاربران
تلکی