تکله بن زنگی مظفرالدین

دانشنامه آزاد فارسی

تُکْلَة بنِ زَنْگی، مظفّرالدّین ( ـ۵۹۱ق)
سومین اتابک از اتابکان فارس. تُکْلَه پسر و جانشین زَنْگی بن مُودود بود که در زمامداری او، پسرعمش، قُطْبُ الدّین طُغْرُل بن سُنْقُر، قیام کرد و آشوبی پردامنه پدید آورد، اما شکست خورد. از وقایع مهم دیگر دوران بیست سالۀ حکومت تُکْلَه، نبردهای مکرر او با هِزار اسب، از اتابکان لرستان، بود که تقریباً در همۀ آن ها شکست خورد و بخشی از متصرفات خود را ازدست داد. تُکْلَه پادشاهی عارف منش و دین دار بود و سعدی در بوستان حکایتی از نیک نفسی او نقل کرده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس