تکظکظ.[ ت َ ک َ ک ُ ] ( ع مص ) به اندازه پری شکم خوردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || راست نشستن وقت طعام خوردن ، یقال : فلان یتکظکظ عند الاکل ؛ ای ینتصب قاعداً کلما امتلا بطنه واکتظ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
